Merhaba! Ben ...

Belki de günü gününe 1.5 senedir hayatıma yeni insanlar sokuşturuyorum. Kelime seçimlerim doğru. Daracık bir zamana koca koca adamlar ve kadınlar sok-uş-tur-mak. İçleri sıkılırdı yanıma geldiklerinde. Sıkıştırılmış mutluluklar, kahkaha hapları, el bombası krizler. Her şey en üst seviyelerde.

Korktun mu? Sanmam.

Selam, nasılsın, bak benim adım bu, şunlardan hoşlanırım, sana anılarımı anlatayım mı vs vs. Ne kadar sevimli ve büyüleyici olabileceğimi biliyorum. Kendini tekrar eden bir süreç. Ah be akılsız kadın, madem seyircin çok olacaktı, her seferinde farklı bir rol biçseydin ya kendine. Deneme yanılma yoluyla öğrenirdin belki, varsa eğer, doğruyu.

Sevimli geliyor değil mi, bir kadının, kendisini çoktan tüketmişken, ruhuna katık araması. Boş çırpınışlar eğlendiriyor sizi, müzmin seyirciler. İçiniz titriyor bazen bakarken. Tuhaf hissediyorsunuz kendinizi. İçimin ölmüş taraflarını gömmeyi reddettiğim için burnunuza tuhaf kokular geliyor. Kaçamıyorsunuz da.

Bekleyin, daha çok perde var.