Hay

M. eve çıktı arkadaşlarıyla ve ben ani bir şekilde kendi evime yap(a)madığım her şeyi onun küçük odasına yapmaya karar verdim. Kutu gibi ama inanılmaz kullanışlı bir odadan bahsediyoruz. Her köşesi rahatça değerlendirilsin diye yapılmış. Ama duvarlar bomboş ve bu beni deli ediyor. Planlarımdan biraz ona bahsettiğim için rahatça yazabiliyorum.

Duvarın bir köşesine eski fotoğraflardan oluşan bir kolaj hazırlamak istiyorum. Belki zamanla, eğer isterse, bizim fotoğraflarımızı da ekleyebiliriz. [Hayır daha bilgisayara atmadım fotoğrafları.]

Birkaç mum da almak lazım ki ben getirmeyi sürekli unutyorum.

Kenarda köşede bırakabileceğim kıyafet, çamaşır, şampuan gibi ıvır zıvırlar da biriktiriyorum çaktırmadan da, evini istila etmek istemiyorum. M. der bana, bir şeyler getir istersen diye. Zaten çöp getirecek olsam kırk kere soruyorum.

Yapımdan dolayı çoğunlukla fazla müdahil olurum insanların hayatına. Ne bileyim, adam bana gelme diyebilir, benim odam burası diyebilir. O da pek öyle şeyler diyecek biri olmadığı için, ben fazla abartmayayım diyorum. İyi mi diyorum?

Yine çok fazla düşünüyorum. En iyisi mumları gözümün önüne koyayım da bir dahakine unutmayayım.